Non creo que haxa no mundo mundial unha feira tan especial como a de Santiago de Compostela na carballeira de Santa Susana...Onte fumos cos nenos as atraccións e fixen un montón de fotos. Desde que fago as caminatas afecioneime a fotografar o que vexo cando saio, pero a verdade é que me da moitisimo apuro fotografar xente ou facer fotos nas zonas mais concurridas. A maioría das miñas fotos son de espazos valeiros de persoas, porque dame vergoña facer fotos á xente pola rúa.
Onte aproveitei o rebumbio para probar, pero sigo a facelo sen soltura... disparo rápido, case sen pensar no encadre, como si estivera facendo algo as agochadas...En fin, supoño que co tempo irei collendo o punto ao da foto nas rúas...
Os postos de comida, xa na tardiña..
Os detalles...
E este ano, ademais, foi único, porque por primeira vez na miña vida montei na noria! pasei un medo de medo, fun con o Val, e mentras el bailaba de risa na cabina a non sei cantos metros sobre o chan eu estaba agarrotada nun recuncho, pechando os ollos cada vez que tocaba baixar...tirei fotos case sen mirar, que non fun quen de soltar as mans da reixa ...
Eso si que da medo e non a noria, que é de vellas, foi o comentario do meu fillo mais vello, cando aterrei, pálida, no chan.
No hay comentarios:
Publicar un comentario