Hoxe volvín coller as acuarelas...Mais ou menos puiden ter os modelos tranquilos un rato mentres vían Avatar (uns debuxos na tele que nos gustan moito ós catro) O neno maior estaba en baloncesto, así que o metín a última hora no encadre, cando volveu, pareceume que tiña o oco feito ... Cando viu o cadro rematado comentoume: Nos non somos, pero si que son uns nenos...Eu tomeino como o que foi: un eloxio.
No hay comentarios:
Publicar un comentario