xoguetes

O dia do meu aniversario recibín por email  (gracias meniheira) o agasallo que o meu fillo mais pequerrecho ten entre as mans...Gustoume moito, porque é bonito, e, sobre todo, porque é a semente dunha idea...Foi velo e imaxinar  vermes saíndo de mazás, caracois botando os cornos ao sol...bailarinas de can-can bailando no Moulin Rouge coas pernas o ar...

É curioso pero a maioría das veces os xoguetes para os pequenos son , como dicir, de punto morto...O proceso remata no propio xoguete... están xa pre-pensados pre-definidos e pre-xogados e so cabe que o neno repita mecanicamente os poucos movementos que del se esperan... Eses xoguetes nunca provocan a variación a desviación  ou a recreación...e cansan pronto.Outros sen embargo, forman parte de nos, acompáñanos sempre e son capaces de cruza-la ponte que nos separa da edade adulta...