Este Menos es mas entra un pouco en conflito coa miña teima co RETO e coa miña afección polo junke style, que me fai apañar todo o que vexo, porque todo ten un aquel...En fin, nestas contradicións estou, e xa tiña chegado comigo mesma ao acordo de retirar os libros dobrados e demais cousas penduradas na sala, para ir dándolle pouco a pouco ese aire zen, espazoso e branco que tanto admiro, cando atopo estas imaxes nun sitio, chamado Home quotien que veño de descubrir:
As imaxes dese sitio foran sacadas doutro sitio chamado Pleat Farm, que fun visitar e onde xa acabei por tolear...
Non podo resistirme a poñer algunhas imaxes mais de distintas cousas que fun vendo alí:
5 comentarios:
Muito interessante seu trabalho!
Multicolorido, adorei!
Clauida
Ei!, eu somentes fixen o da primeira foto! o resto non son traballos meus! todos veñen do sitio que se menciona no post
gracias pola visita
Hola, después de mucho tiempo me vuelvo a a animar a escribirte (será mérito tuyo, que tiras de nosotros, tus fans, con lo mucho que estás trabajando...).
Gracias, gracias, gracias... (ya sabes por qué: espero sacarle muuucho partido!)
Me vuelven loca estas cosas de papel. Voy a tener que ponerme a trabajar yo también...
Ola Esther. Espero qeu leas esta mensaxe antes do domingo 28, non teño o teu correo. Envíoche unha convocatoria para ese día e espero qeu poidades vir tí e máis Valentín (bueno e os que queras) cada qeun coa súa obra baixo o brazo á praza do Toural ás 12h. Nós iremos e con Violeta (que tamén levará obra):
o día 28 de marzo (domingo, ás 12 da mañán) será a primeira aparición dos espontáneos ( proxecto de arTeu e Miguel Melero, http://www.xk3foto.com/webarTeu/osespontaneos.htm) e será na praza do Toural de Santiago. Vai ser coma unha especie de exposición colectiva pero sen paredes, cada artista leva unha das súas obras consigo (nas máns, pendurada do pescozo, colgada das costas, na cabeza, ou do paraugas se é que chove ..., cada quen coa súa imaxinación).
Contamos con vós. Bicos. Inma
Amilamia,...guau, soa estupendo, falarei cos nenos e a ver si facemos algo...
Mara, as gracias polo libro tes que darllas a Javier, foi cousa del...Son eu quen debo agradecerte a ti os teus comentarios ...Atopar algún comentario cando abro o blog é sempre unha agradable sorpresa, un regalo...
Publicar un comentario